Rzymski poeta i astrolog końca I w. p.n.e. i początku I w. n.e., autor składającego się z szeregu artykułów dzieła astrologicznego „Astronomica” w pięciu księgach, napisanego w czasach cesarza Tyberiusza (lata 14 – 37 n.e.) lecz pracę przy niej rozpoczął jeszcze pod rządami cesarza Augusta. To najstarszy, zachowany do naszych czasów, pomnik rzymskiej literatury astrologicznej. Na cześć Maniliusa nazwano krater księżycowy Manilius.
