(? – po 1440 r.)
Polski astrolog. Uważa się, że był on najwybitniejszym astrologiem w Polsce w pierwszej połowie XV w. Według niektórych źródeł, Czech w 1423 r. poprowadził w Akademii Krakowskiej pierwszy kurs astrologii (choć katedra astrologii została tam utworzona dopiero w kilka dziesięcioleci później). W latach 1424 – 1427 był astrologiem na dworze króla Władysława Jagiełły i jego żony Zofii. Czech wsławił się dokładnością swoich prognoz. W 1427 r. opracował prognozę losu trójki dzieci królowej Zofii (przepowiednie spełniły się dla dwojga z nich – trzecie zmarło w dzieciństwie). W 1428 r. Czech został oskarżony o herezję i w 1429 albo 1430 r. – skazany na dożywotnie więzienie. Ale wkrótce oskarżenie zostało uznane za fałszywe i Czech został całkowicie zrehabilitowany. Wiadomo jeszcze, że w 1440 r. Czech mieszkał i pracował w Krakowie. Okoliczności ostatniej części jego życia są nieznane.
Źródła drukowane:
- J. Dobrzycki, M. Markowski, T. Przypkowski “Historia astronomii w Polsce”